Χρύσα Κοντογιάννη. Φωτογράφος
Η Χρύσα είναι φωτογράφος, ζει στο κέντρο της Αθήνας με τον γιο της. Ψάχνει τα μικρά κρυφά διαμαντάκια ομορφιάς που κρύβει μέσα της η Αθήνα, αν μπεις στον κόπο να την ανακαλύψεις.
BYO: Γιατί φωτογραφία?
CHRISA: Ενστικτωδώς η πρώτη μου απάντηση είναι "γιατί όχι;". Μάλλον με μαγεύει η σκέψη ότι αυτό το στιγμιαίο κλικ θα αποτυπώσει για πάντα την ματιά μου. Όλη η διαδικασία της ενασχόλησής μου μαζί της (έμπνευση, κλικ, επεξεργασία) είναι για μένα ένα είδος ψυχοθεραπείας, με εξιτάρει ηδονικά και με ηρεμεί την ίδια στιγμή.
BYO: Υπάρχει κάποια ιστορία που αφηγείσαι μέσα από τις εικόνες σου?
CHRISA: Κάθε μία φωτογραφία μου θέλω να έχει φωνή, να δημιουργεί στους άλλους μια μικρή ιστορία όταν την βλέπουν, κι ας είναι διαφορετική από αυτήν που έχω ήδη εγώ μέσα στο μυαλό μου. Λατρεύω να σκηνοθετώ τις εικόνες μου, να θυμίζουν κομμάτι μιας ταινίας.
BYO: Έχεις κάποιο reference που σε ακολουθεί στις εικόνες που αποτυπώνεις?
CHRISA: Νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι δύο τα references: Η αυθεντικότητα και ο αισθησιασμός.
BYO: Αγαπημένος φωτογράφος ή φωτογραφία?
CHRISA: Μέγιστο σημείο αναφοράς για μένα είναι ο Helmut Newton. Αγαπάω την υφή, τα χρώματα και τους συμβολισμούς του Haris Nukem, απολαμβάνω τον αισθησιασμό του Steven Meisel, το ίδιο και την ατμόσφαιρα του Peter Lindbergh. Είναι γεμάτη η σκέψη μου με πολλές πολλές αγαπημένες φωτογραφίες διαφόρων καλλιτεχνών, δύσκολο και άδικο να διαλέξω έναν δημιουργό/μια φωτογραφία.
BYO: Τι ρόλο παίζει το ανθρώπινο στοιχείο στις εικόνες σου και τι ρόλο παίζει το ανθρώπινο σώμα?
CHRISA: Πρωταρχικό και κυρίαρχο. Λατρεύω να απαθανατίζω το σώμα, να το αποθεώνω, να το αποκαλύπτω χωρίς να το ευτελίζω, είναι ο πρωταγωνιστής μου. Ο αισθησιασμός της σάρκας, οι εκφράσεις των άκρων, το δέρμα, η ματιά που τα λέει όλα χωρίς να πει τίποτα. Αυτά είναι η τροφή μου.
BYO: Η φωτογραφία έχει κοινωνικό ρόλο ή είναι καλλιτεχνικό εργαλείο?
CHRISA: Μα νομίζω ότι το ένα εμπεριέχει μοιραία και το άλλο. Η τέχνη εν γένει είναι κομμάτι της κοινωνίας, ο καλλιτέχνης - όσο και να μην το έχει σκοπό - επηρεάζει έστω και στο ελάχιστο το κοινωνικό σύνολο από την στιγμή που μοιράζεται μαζί του τις δημιουργίες του. Η φωτογραφία εν προκειμένω περνάει μηνύματα, κρύβει συμβολισμούς, δίνει εικόνες για σκέψη, συνειδητά ή μη.
BYO: Η Αθήνα είναι μία φωτογραφική πόλη?
CHRISA: Η φωτογραφία μπορεί να έχει εφαρμογή στο καθετί. Ναι, η Αθήνα, όπως και οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου είναι εν δυνάμει φωτογραφική. Όλα εξαρτώνται από την "ματιά" του ατόμου που βρίσκεται πίσω από την κάμερα.
BYO: Τι σου αρέσει στην Αθήνα?
CHRISA: Αχ η Αθήνα, αυτή την πόλη αγαπάω να την μισώ και μισώ να την αγαπώ. Μέσα στο τσιμέντο της και το φαινομενικά μονότονο γκρίζο της, εγώ αγαπάω τα μυστικά της, τα μικρά κρυφά διαμαντάκια ομορφιάς που κρύβει μέσα της αν μπεις στον κόπο να την ανακαλύψεις.
BYO: Σε ποιο άλλο μέρος θα σου άρεσε να ζεις και να δουλεύεις?
CHRISA: Δεν έκανα πολλά ταξίδια στη ζωή μου ώστε να είμαι σε θέση να απαντήσω με σιγουριά σε αυτό. Απαντώντας με ένα είδος ευχής θα έλεγα ότι θα ήθελα να είμαι πολίτης του κόσμου, να (μετα)κινούμαι κατά βούληση και να φωτογραφίζω.
BYO: Ποιο τραγούδι σου ταιριάζει αυτή την περίοδο?
CHRISA: Η μουσική για μένα είναι σαν την ανάσα, μια βιολογική μου ανάγκη. Με συντροφεύει συνέχεια και αλλάζει με τις διαθέσεις μου. Μέσα στην ίδια μέρα μπορούν να μου ταιριάζουν όλα μα όλα τα είδη μουσικής. Αν θα έπρεπε να απαντήσω για αυτή την δεδομένη στιγμή που σκέφτομαι την ερώτησή σου, θα έλεγα το January 8th από τον Good Job Nicky (που τραγουδάω ήδη μέσα στο μυαλό μου).
BYO: Έχεις κάποια διαδρομή ή κάποια γειτονιά, ένα spot που αγαπάς ιδιαίτερα?
CHRISA: Αγαπάω ιδιαίτερα την διαδρομή που κάνω για να συναντήσω τους ανθρώπους που αγαπάω.
BYO: Δουλεύεις πάνω σε κάποιο συγκεκριμένο project αυτή την περίοδο?
CHRISA: Είμαι πάντα σε αναζήτηση νέων προσώπων και ιδεών, στο μυαλό μου "τρέχουν" ταυτόχρονα διάφορα projects περιμένοντας τις κατάλληλες συγκυρίες και συνθήκες για να πραγματοποιηθούν.
